Terwyl jy hier rustig op jou matrassie le en slaap na 'n besige en woelige daggie, sit mamma vir jou en kyk met 'n oorvloed emosies, want jy verjaar vandag en vandag is jy al 4 jaar oud!
Ek kan nie glo hoe vinnig die tyd verby gegaan het nie, en dit voel beslis nie soos 4 jaar terug wat mamma jou pasgebore lyfie styf teen my vasgedruk het en gehuil en gelag het van blydskap nie, dit voel soos gister.
Maar wat 'n wonderlike "journey" was die laaste 4 jaar nie vir ons gewees nie, om elke oomblik van jou ontwikkeling en vordering saam met jou te kon deel en te sien hoe jy groei, ontwikkel en ontdek. Dit is eenvoudig net amazing vir ons om jou in one lewens te he, want jy vul elke oomblik daarvan met vreudge, plesier en liefde, en ek kan myself nie een oomblik indink sonder jou nie!
Ek het jou vanoggend wakker gemaak met 'n gesingery en 'n cupcake. Jy het met glinsterende ogies wakker geword en opgewonde die kersie doodgeblaas. Daarna het ek, jy en sussie net lekker gecuddle en gespeel op die bed, want ek het besluit dat jy nie vandag hoef skooltoe te gaan nie. Dit was lekker, dit was spesiaal.
Pappa het jou vanoggend uit Namibia gebel om vir jou geluk te se, maar ek kon aan Pappa se stem hoor dat hy baie hartseer is oor hy nie by die huis kon wees om die dag saam met jou te deel nie.
Teen 10uur het ek en jy (Tannie Hettie het vir sussie opgepas sodat ek en jy bietjie alleen-tyd kon he) skool toe gery om vir al jou maatjies cupcakes te vat. Hulle het jou baie opgewonde gegroet by die skool met "Happy Birthday Hanco", Jufrou Charlotte het vir jou 'n seerower hoed gegee en almal het vir jou gesing, waarna jy vir elkeen van jou maatjies 'n cupcake uitgedeel het, daarna het julle almal baie lekker saam gaan speel.
Daar het soveel mense gebel en boodskappies vir jou gestuur om geluk te se met jou verjaarsdag, wys jou net watter spesiale seuntjie jy eintlik is.
Jy moet jou daggie geniet my Biekie-baba, dankie vir die wonderlike en oulike seuntjie wat jy is. Dankie dat jy ons lewens met liefde vul, en dankie vir Liewe Jesus dat Hy jou vir ons gegee het! Mag nie net die jaar nie, maar alles wat vir jou voorle eenvoudig wonderlik en amazing wees. Seeninge word oor jou uitgespreek om elke minuut van elke dag oor jou lewe te spoel.
Ons is regtig so baie liefies vir jou my Biekie-Baba!
Wednesday, August 18, 2010
Tuesday, August 17, 2010
Net sommer weer.....
Net om sommer weer hallo te sê, net om sommer weer die warboel op skrif neer te lê en van die choas in my kop ontslae te raak...net om sommer weer...
Daar is soveel dinge dat ek nie regtig weet waar om te begin om van als ontslae te raak nie, die great stuff, die bekommernisse, die nuus, en net sommer die alles.
Guilm is vir die week weer in Namibia, nadat hy laas week vir 3 dae in Oos-London was, dit het soos 'n berg voor my uitgestrek gelê want ek het geweet dat ek vir die eerste keer vandat Zhané gebore is, op my eie gaan moet cope met die twee kiddies, op my eie die huishouding aan die gang moet hou, op my eie die roetine gaan moet handhaaf, en ek was vreesbewange, want ek was 100% seker dat ek nie die mas sou kon opkom nie!
Maar ek het myself verkeerd bewys en net weereens besef dat ek tot meer instaat is as wat ek myself soms toelaat om te wees, kyk dit gaan nie altyd maklik nie, maar ek swem nog.....
Ek het tot selfs al die winkels aangepak, my grootste uitdaging tot op hede, en so het ek die werklike betekenis van "multi tasking" ontdek, want dit was ek, met doeke sak op die rug, die stootkarretjie met sussie in haar karstoeltjie in, handsak om die handvatsels van die stootkarretjie, en Hanco tesame met die kruideniers in 'n trolley, en so is ek al stotend en trekkend deur Mall@Reds. Needless to say, ek is sommer heeltemal beindruk met myself daarvoor!
En ek mis my Lollie-Bollie te veel! Deur die dag is dit ok, want dan is daar die kiddies en werk wat my aan die gang hou, maar dit is die aande wat my die meeste vang, wanneer die kiddies slaap en dinge in die huis begin rustig raak, dan is dit wanneer ek regtig besef hoe baie ek hom mis en graag hom langs my sou wou hê, en dan wens ek die dae verby, net sodat hy wer kan huistoe kom!
Dis Woensdag Hanco se 4de verjaarsdag en dit is die eerste verjaarsdag wat Guilm nie by die huis gaan wees nie. Ons het al Sondag Hanco se geskenk vir hom gegee net sodat Guilm die uitdrukking op sy gesig kon sien as hy sy geskenk oopmaak. En was hy omtrent nie verras oor sy geskenk nie!
Vanaand is dit weer die groot bak en versier in ons huis, mamma moet vanaand die cupcakes bak wat moet saamgaan skool toe morê, 'n hele ±35 van hulle. Het al die bestandele vanoggend gekoop, so vanaand is dit lekker bak en brou!
En soos wat ek aangaan vloei die een ding na die ander uit my gedagtes en deur my vingers, wat nie vinnig genoeg die sleutels van die keyboard gedruk kan kry nie, die gedagtes is te veel....te vinnig
En soos wat ek verlore raak tussen die gedagtes en die klank van die knoppies op die keyboard, moet ek myself so dan en wan herinner om op te kom en eers bietjie asem te haal, want die gedagtes is "consuming" en aanhoudend...sonder end, sonder stop
Daar is soveel dinge dat ek nie regtig weet waar om te begin om van als ontslae te raak nie, die great stuff, die bekommernisse, die nuus, en net sommer die alles.
Guilm is vir die week weer in Namibia, nadat hy laas week vir 3 dae in Oos-London was, dit het soos 'n berg voor my uitgestrek gelê want ek het geweet dat ek vir die eerste keer vandat Zhané gebore is, op my eie gaan moet cope met die twee kiddies, op my eie die huishouding aan die gang moet hou, op my eie die roetine gaan moet handhaaf, en ek was vreesbewange, want ek was 100% seker dat ek nie die mas sou kon opkom nie!
Maar ek het myself verkeerd bewys en net weereens besef dat ek tot meer instaat is as wat ek myself soms toelaat om te wees, kyk dit gaan nie altyd maklik nie, maar ek swem nog.....
Ek het tot selfs al die winkels aangepak, my grootste uitdaging tot op hede, en so het ek die werklike betekenis van "multi tasking" ontdek, want dit was ek, met doeke sak op die rug, die stootkarretjie met sussie in haar karstoeltjie in, handsak om die handvatsels van die stootkarretjie, en Hanco tesame met die kruideniers in 'n trolley, en so is ek al stotend en trekkend deur Mall@Reds. Needless to say, ek is sommer heeltemal beindruk met myself daarvoor!
En ek mis my Lollie-Bollie te veel! Deur die dag is dit ok, want dan is daar die kiddies en werk wat my aan die gang hou, maar dit is die aande wat my die meeste vang, wanneer die kiddies slaap en dinge in die huis begin rustig raak, dan is dit wanneer ek regtig besef hoe baie ek hom mis en graag hom langs my sou wou hê, en dan wens ek die dae verby, net sodat hy wer kan huistoe kom!
Dis Woensdag Hanco se 4de verjaarsdag en dit is die eerste verjaarsdag wat Guilm nie by die huis gaan wees nie. Ons het al Sondag Hanco se geskenk vir hom gegee net sodat Guilm die uitdrukking op sy gesig kon sien as hy sy geskenk oopmaak. En was hy omtrent nie verras oor sy geskenk nie!
Vanaand is dit weer die groot bak en versier in ons huis, mamma moet vanaand die cupcakes bak wat moet saamgaan skool toe morê, 'n hele ±35 van hulle. Het al die bestandele vanoggend gekoop, so vanaand is dit lekker bak en brou!
En soos wat ek aangaan vloei die een ding na die ander uit my gedagtes en deur my vingers, wat nie vinnig genoeg die sleutels van die keyboard gedruk kan kry nie, die gedagtes is te veel....te vinnig
En soos wat ek verlore raak tussen die gedagtes en die klank van die knoppies op die keyboard, moet ek myself so dan en wan herinner om op te kom en eers bietjie asem te haal, want die gedagtes is "consuming" en aanhoudend...sonder end, sonder stop
Monday, August 16, 2010
Zhané : Foto's van geboorte
Hier is 'n paar foto's van jou geboorte :
Mamma en Pappa:
Mamma en Pappa oppad teater toe:
Jou geboorte:
Jou geboorte gewig:
Rekord van geboorte:
Mamma en Pappa:
Mamma en Pappa oppad teater toe:
Jou geboorte:
Jou geboorte gewig:
Rekord van geboorte:
Monday, August 2, 2010
Biekies en Bollies
WOW! Kan nie glo dat daar alreeds 5 weke verby gevlieg het nie! En ek kan nie glo dat 5 weke so groot verskil in 'n mens se lewe kan maak nie, dat 5 weke soveel betekenis kan hê nie....
My biekie-bouter is vandag al 5 weke oud, en in hierdie laaste 5 weke het dinge soveel verander...
Ek het al baie voorheen gesê dat my lewe perfek is en dat ek dit op geen ander manier sou wou hê nie, maar ek het van plan verander...want soos wat my lewe nou is, so wil ek dit vir die res van my lewe hê, want soos wat my lewe nou is, is dit vir my PERFEK! Ek is steeds nog net so lief (en liewer elke dag) en ook verlief op my liewe lawwe Lollie-Bollie, hy is steeds my alles en is steeds my lewe, en steeds is ek sonder hom niks! Dan is daar my Biekie-baba, wat oor 'n paar dae verjaar en 'n skrikwekkende 4 jaar oud word, en alhoewel hy nie regtig meer so baba is soos wat ek hom soms wens om te wees nie, is ek so bitterlik oneindig lief vir hom!
En saam met my Biekie-baba het my Biekie-bouter ook nou nog in my hart ingekruip en haar snoesig, warm tuis gemaak daar, en deel gerieflik die spasie daar binne met haar pa en haar boetie, en alhoewel my hart soms net so groot voel, is daar meer as genoeg wegkruip-hoekies vir al die Biekie's en die Bollie's daar binne.
En waarvoor meer kon ek vra?
Ten spyte van die warboel dinge wat soos klits-gras aan die wolkombers van ons lewe vasklou soms, is dit wat ek het en die mense saam met wie ek dit kan deel, meer die moeite werd as die klits-gras.
En al wat ek nog kan doen om dit ekstra spesiaal te maak is om elke dag die Liewe Vader te dank daarvoor.
My biekie-bouter is vandag al 5 weke oud, en in hierdie laaste 5 weke het dinge soveel verander...
Ek het al baie voorheen gesê dat my lewe perfek is en dat ek dit op geen ander manier sou wou hê nie, maar ek het van plan verander...want soos wat my lewe nou is, so wil ek dit vir die res van my lewe hê, want soos wat my lewe nou is, is dit vir my PERFEK! Ek is steeds nog net so lief (en liewer elke dag) en ook verlief op my liewe lawwe Lollie-Bollie, hy is steeds my alles en is steeds my lewe, en steeds is ek sonder hom niks! Dan is daar my Biekie-baba, wat oor 'n paar dae verjaar en 'n skrikwekkende 4 jaar oud word, en alhoewel hy nie regtig meer so baba is soos wat ek hom soms wens om te wees nie, is ek so bitterlik oneindig lief vir hom!
En saam met my Biekie-baba het my Biekie-bouter ook nou nog in my hart ingekruip en haar snoesig, warm tuis gemaak daar, en deel gerieflik die spasie daar binne met haar pa en haar boetie, en alhoewel my hart soms net so groot voel, is daar meer as genoeg wegkruip-hoekies vir al die Biekie's en die Bollie's daar binne.
En waarvoor meer kon ek vra?
Ten spyte van die warboel dinge wat soos klits-gras aan die wolkombers van ons lewe vasklou soms, is dit wat ek het en die mense saam met wie ek dit kan deel, meer die moeite werd as die klits-gras.
En al wat ek nog kan doen om dit ekstra spesiaal te maak is om elke dag die Liewe Vader te dank daarvoor.
Zhané : Geboorte
Mamma weet nie regtig wat om te sê nie, want ek glo nie ek het genoeg woorde om dit aan jou te kan beskryf nie...om te kan beskryf hoe pragtig, spesiaal en ongelooflik dit was nie...om my emosies te kan beskryf nie...om te kan beskryf hoe wonderlik dit was nie!
Al wat ek wel weet is dat ek nie genoeg kan dankie sê vir Liewe Jeses vir die wonderlike twee Biekie-Botha's wat Hy vir ons gegee het nie, want sonder Hom sou dit nie moontlik gewees het nie!
Jou geboorte is een van die wonderlikste ervarings in my lewe (saam met die dag wat ek vir pappa ontmoet het, die dag wat ek en pappa getrou het en die dag wat Hanco gebore is)
Maar ek gaan my bes probeer om jou geboorte vir jou so mooi en volledig as moontlik uit een te sit.
Ek kon nie die Sondag-aand voor jou geboorte aan die slaap raak nie, die opwinding was eenvoudig te veel en die emosies bietjie deurmekaar, so ek, pappa en ouma het eers daai Maandag-oggend na 2 in die bed gaan klim, net om weer vroeg op te staan om klaar te maak en als reg en gereed te kry vir die hospitaal.
Ons het vir boetie by die kleuterskool gaan aflaai en was so net na 9 by die hospitaal, waar ons by ontvangs gaan aanmeld het en die nodige toelatings gedoen het, waarna ons na die kraamsaal gegaan het.
Daar het die lang wag begin aangesien mamma se keiser eers vir 13h30 die middag geskeduleer was.
Ek het my groen hospitaal jurkie aangetrek en die susters het my drip en kateter kom insit, en teen 13h20 is ek na die teater toe gestoot, pappa en ouma het saam met my gegaan en saam met my gewag tot ek in die teater ingevat is.
Dit was bietjie skrikkerig vir mamma gewees, maar gelukkig was pappa elke oomblik by my gewees en my ondersteun, en dit het die wereldse verskil gemaak, want met pappa aan my sy, het ek geweet dat ek vir enige iets kans sien.
Dit narkotiseerder het my spinal gedoen en sommer amper dadelik het ek begin voel hoe my bene “aan die slaap raak”. Die teater-susters het begin om my magie skoon te was en reg te kry vir die operasie, en voor ek my oe kon uitvee het die dokter laat weet dat jy oppad is, pappa het opgespring en begin foto’s neem, en oomblikke later teen 13h50 het ek die wonderlikste, onbeskryfbaarste geluid gehoor – Jou eerste huil!
Dit het my sommer dadelik gerus gestel dat als ok is en dat jy volmaak en perfek is!
Pappa het jou vir my kom wys, waarna jy toe vir opserwasie gevat is, en terwyl dit gebeur het, het die dokters die nodige gedoen en vir mamma steke ingesit.
Daarna is ek terug gestoot na my kamer toe waar ek uiteindelik jou kon vashou en bewonder…jou vingers, jou neusie, jou tone, jou hele lyfie, alles was net eenvoudig 100% perfek gewees!
Ek en pappa kan nie ophou vir Liewe Jesus dankie se vir die wonderlike geskenkie wat Hy aan ons toevertrou het nie!
Jou foto wat deur die hospitaal geneem is :
http://www.netcare.co.za/live/netcare_content.php?Item_ID=121&BabyID=166380
Van die geluk-wense wat vir ons gestuur is :
Facebook :
http://www.facebook.com/#!/benita.botha?v=wall&story_fbid=128497943855427
OPM :
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/all-the-best-benitab-t19207.htm
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/benita-s-progress-t19236.htm
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/benita-off-to-theatre-t19243.htm
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/introducing-t19260.htm
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/zhane-new-pic-t19271.htm
Al wat ek wel weet is dat ek nie genoeg kan dankie sê vir Liewe Jeses vir die wonderlike twee Biekie-Botha's wat Hy vir ons gegee het nie, want sonder Hom sou dit nie moontlik gewees het nie!
Jou geboorte is een van die wonderlikste ervarings in my lewe (saam met die dag wat ek vir pappa ontmoet het, die dag wat ek en pappa getrou het en die dag wat Hanco gebore is)
Maar ek gaan my bes probeer om jou geboorte vir jou so mooi en volledig as moontlik uit een te sit.
Ek kon nie die Sondag-aand voor jou geboorte aan die slaap raak nie, die opwinding was eenvoudig te veel en die emosies bietjie deurmekaar, so ek, pappa en ouma het eers daai Maandag-oggend na 2 in die bed gaan klim, net om weer vroeg op te staan om klaar te maak en als reg en gereed te kry vir die hospitaal.
Ons het vir boetie by die kleuterskool gaan aflaai en was so net na 9 by die hospitaal, waar ons by ontvangs gaan aanmeld het en die nodige toelatings gedoen het, waarna ons na die kraamsaal gegaan het.
Daar het die lang wag begin aangesien mamma se keiser eers vir 13h30 die middag geskeduleer was.
Ek het my groen hospitaal jurkie aangetrek en die susters het my drip en kateter kom insit, en teen 13h20 is ek na die teater toe gestoot, pappa en ouma het saam met my gegaan en saam met my gewag tot ek in die teater ingevat is.
Dit was bietjie skrikkerig vir mamma gewees, maar gelukkig was pappa elke oomblik by my gewees en my ondersteun, en dit het die wereldse verskil gemaak, want met pappa aan my sy, het ek geweet dat ek vir enige iets kans sien.
Dit narkotiseerder het my spinal gedoen en sommer amper dadelik het ek begin voel hoe my bene “aan die slaap raak”. Die teater-susters het begin om my magie skoon te was en reg te kry vir die operasie, en voor ek my oe kon uitvee het die dokter laat weet dat jy oppad is, pappa het opgespring en begin foto’s neem, en oomblikke later teen 13h50 het ek die wonderlikste, onbeskryfbaarste geluid gehoor – Jou eerste huil!
Dit het my sommer dadelik gerus gestel dat als ok is en dat jy volmaak en perfek is!
Pappa het jou vir my kom wys, waarna jy toe vir opserwasie gevat is, en terwyl dit gebeur het, het die dokters die nodige gedoen en vir mamma steke ingesit.
Daarna is ek terug gestoot na my kamer toe waar ek uiteindelik jou kon vashou en bewonder…jou vingers, jou neusie, jou tone, jou hele lyfie, alles was net eenvoudig 100% perfek gewees!
Ek en pappa kan nie ophou vir Liewe Jesus dankie se vir die wonderlike geskenkie wat Hy aan ons toevertrou het nie!
Jou foto wat deur die hospitaal geneem is :
http://www.netcare.co.za/live/netcare_content.php?Item_ID=121&BabyID=166380
Van die geluk-wense wat vir ons gestuur is :
Facebook :
http://www.facebook.com/#!/benita.botha?v=wall&story_fbid=128497943855427
OPM :
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/all-the-best-benitab-t19207.htm
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/benita-s-progress-t19236.htm
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/benita-off-to-theatre-t19243.htm
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/introducing-t19260.htm
http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/zhane-new-pic-t19271.htm
Subscribe to:
Posts (Atom)