Thursday, December 9, 2010

'n Biekie-blink-bos-Kersfees shoot

Mamma het haar heel eerste photo shoot gedoen, en julle twee was heel onbenullig my modelle.  Vir beter modelle kon ek natuurlik nie vra nie, al moes ek jou (Hanco) bietjie "bribe" om te kom en "pose" vir my....
Julle twee Biekie's is net stunning en mamma lief jul tonne te veel!

****************************




















 















 


















Friday, December 3, 2010

Reëndruppels teen my ruit.....

Oppad werk toe vanoggend "ping" my Blackberry op die sitplek langs my, en, so tussen die bestuur deur, lees ek gou die boodskap met een oog...skielik besef ek hoekom dit juis vanoggend moes reën, elke druppel teen my ruit is 'n traan wat deur 'n Engel gestort word...Nikky het vanoggend haar man aan kanker verloor, klein Jordan het vanoggend sy pappa verloor....
Ek sluk swaar en sukkel om deur die trane verder te bestuur, want dit is hartseer, dit is onregverdig!
Vir 'n oomblik is ek kleinlik in my geloof, want vir daai oomblik vra ek die Liewe Vader "hoekom?", hoekom moes sy haar man, haar eggenoot, haar vriend, verloor, hoekom moes klein Jordan sy daddy verloor, hoekom moet dit met goeie mense gebeur, hoekom is hul nie hul geluk gegun nie, hul oomblik in die son?

Weereens leer ek om dankbaar te wees vir dat wat ek het, vir dit wat my gegun word elke dag, die oomblikke saam my Biekie's, die oomblikke saam my Bollie, elke asemteug en oogknip, die wind wat ek deur my hare voel speel, die son saggies op my wang, die sonsopkoms, en die maan wat ons sagkens toevou in sy donker kombers waarop helder sterre pryk!
Ek leer ook dat die krag van 'n vrou nooit onderskat moet word nie, dis onmeetbaar!
"Liewe Vader, dankie vir elke oomblik wat U aan my leen, die geleenthede wat U my skenk, dankie vir die geluk, vreugde, liefde en vrede wat ek saam met my familie kan deel, leer my weereens om opreg dankbaar daarvoor te wees en dit nie as vanselfsprekend te aanvaar nie. Maar Liewe Vader, ek dra vir Nikky, Jordan en hul familie aan U op Vader. Dra hulle deur hierdie hartseer tyd, hou hul styf teen U vas, vertroos hulle, omhels hulle en bewaar hulle. Wees U daar wanneer hul alleen is, droog hul trane af. Help ons om steeds in U goedheid en genade te glo, al gaan ons deur moeilike tye. Dankie vir U liefde en seën! Amen"

Zhané : 5 Maande & 4 dae

Jy het gister aand vir die eerste keer regte self omgerol vanaf jou magie na jou rug, weer om na jou magie en toe weer na jou rug.  Jy het letterlik die hele TV Kamer vloer rolgerol gisteraand.  Mamma was so opgewonde en trots op jou!
Liefies jou my Biekie-bouter!

Monday, November 29, 2010

Zhané : 5 Maande!

Liewe genade sussie, mamma kan nie glo hoe vinnig die tyd besig is om verby te vlieg nie! Jy is al 5 maande oud, wat het van my klein babatjie geword wat net nou die dag gebore is!
Jou vordering is so goed en mamma is so trots op ou, jy bemeester elke dag iets nuuts. Jy is om 'n avontuur-tof en ontdekkigingsreis van jou eie, jy verstaar jouself en bewonder als om jou, en dit is asof jy nie genoeg van als kan kry nie.
Ons het begin met die vaste kossies en tot dusvêr toe gaan dit redelik goed, alhoewel jy in die begin niks van die pappies wou weet nie, eet jy dit nou soos 'n wenner! Jy kry in die oggende en in die aande met jou pappies en mamma gaan binnekort met groente en vrugte ook begin, so ek hoop dit gaan so goed as wat dit met die pappies gaan.
Die res van jou ontwikkeling en mylpale is ook redelik op dreef, jy sal so af en toe omrol as ek jou op jou magie neersit, jy het ook jou voetjies ontdek, en met elke kansie wat jy kry, tel jy hulle hoog op en druk omtrent al jou toontjies in jou mond, jy wieg ook lekker heen en weer as jy so moet jou voete in die lug lê. Jy begin ook jou armpies en handtjies uitstrek om die speelgoed wat ons voor jou hou, te kan vat.
Jy en boetie kan tog so lekker saam speel, en vir alles wat hy doen, lag jy te lekker! Ek is so bly as ek sien dat julle twee so goed oor die weg kom, hoop net dit hou vir so lank as moontlik so aan.
Ons is lief vir jou, ons klein Biekie-bouter!

Friday, November 12, 2010

Zhané

Vandag, presies 1 jaar terug, het mamma en pappa baie opgewonde vir al die vriende en familie laat weet dat jy oppad is! Jy was 'n volle 5 weke en 5 dae oud!! En vandag is jy al 4 en 'n half maande oud! Ek kan nie glo die tyd het so vinnig gevlieg nie, dit is skrikwekkend. En as ek my oë uitvee staan jy voor my in jou matriek-afskeid rok, of dalk nog erger...jou trourok!
Al wat ek wel weet is dat ek verskriklik lief is vir jou en my lewe nie een dag sonder jou of Hanco kan indink nie!
Mamma is onsettend lief vir jou my Biekie-bouter!

Thursday, October 21, 2010

Wednesday, October 20, 2010

Zhané : 3 maande & 3 weke

Mamma het jou weer gister vir jou inentings gevat, en alhoewel jy so braaf was, was dit maar nogsteeds eina gewees en kon jy jouself nie help nie, en het jy gehuil, al was dit net 'n vinnige huil. Jou vordering is baie goed, jy weeg al 6,36kg en is al 61cm lank! Jy doen so goed my Biekie-Bouter, en mamma is so trots op jou!

Liefies jou verskriklik baie my Biekie!

Tuesday, October 5, 2010

Zhané : 3 Maande & 1 week

Jy word nou so vinnig groot my poplap, kan nie glo dat jy al drie maande oud is nie!

Die 21ste September 2010 het mamma jou weer gevat vir jou inentings, en jy was so braaf die keer gewees, skaars gehuil!
Jy weeg al 5.6kg (al 2.70kg opgetel vanaf jou geboorte), is al 59cm lank en jou kop-omtrek is al 39.50cm
Ons is so trots op jou, want jy is die vriendelikste klein Biekie in die wereld!
Mamma, Pappa en boetie is so baie lief vir jou!!

Die Biekie's (vervolg)

Zhané :
Hanco :



















Mamma en Zhané :

Oktober

So het Oktober aangebreek en ek het dit gevier met my verjaarsdag, ek het dit saam met my liefste bollie en my lawwe Biekie's gevier, saam met vriende en saam met familie, en ek het elke oomblik daarvan geniet, want ons het sommer 'n hele naweek ding daarvan gemaak...hoe heerlik
En daar het soveel deure vir ons oopgegaan saam met die aanbreek van Oktober....

Ons trek Meyerton toe, ja, Meyerton, nou nie regtig my nommer 1 keuse van plekke om na heen toe te trek nie, maar die geleentheid wat ons daar gebied word, sal nooit weer op ons pad kom nie. Guilm kry die geleentheid om 'n werkswinkel oor te koop, 'n reeds gevestigde werkswinkel, waarop daar geen skuld is nie. Hy word 'n salaris betaal, kry winsdeling en kan sodoende aandele in die besigheid oor koop totdat hy op die ou einde van die dag 100% aandele in die werkswinkel besit. Maar saam met dit is daar soveel dinge wat gereël en gedoen moet word voor ons einde Desember kan trek, en hoe vinniger ons die wiel aan die rol kan sit, hoe beter vir almal.
Sjoe, kan nie glo die geleentheid het ons pad gekom nie, voel so onwerklik, maar dit gee ons net weereens 'n kans om elke oomblik te gryp en die beste daarvan te maak!

Ek het ook die nuwe Canon 500D Twin lens kit as verjaarsdag geskenk gekry, wat 'n wonderlike verrassing was dit nie gewees nie!!!! En ek het net weereens besef watse wonderlike vriende en familie ons het, want daar is soveel van hulle wat 'n bydrae gemaak het sodat ek die kamera kon koop, hulle is net truly amazing!!
Nou kan ek uiteindelik die fotografie kursusse doen om my in staat te stel om my droom te bewaarheid! Ek kan so nie meer wag om 'n fotograaf te word met my eie studion nie!!!
My b-day prezzie :










Wat 'n great en opwindednde maand, kan nie wag om te sien wat die res vir ons inhou nie!

Monday, September 27, 2010

E-mail aan Oupa.......

To:.... Oupa Ben
Subject:.... Ons laaste gesprek

...my koffie staan langs my op die lessenaar, my een been onder my ingevou op die stoel, soos gewoonlik, my vingers tik, tik, tik op die sleutels van die keyboard terwyl ek sit en dink...
Die pad van Meyerton af gister was lank, maar dit het nie lank genoeg gevoel nie, want ek het die heeltyd met my emosies sit en worstel, myself voorberei op dit wat ek dalk mag sien as ek daar langs jou hospitaalbed staan.

...ek sit terug en vou my arms oor my bors...en dink verder...
Pa het my kom roep en ek het ingestap in die saal waar jy lê, die eerste paar minute kon ek myself nie kry om vir jou te kyk nie, ek het agter pa bly wegkruip, want ek was nie seker hoe ek dit sou kon hanteer nie. Dit het my 'n rukkie gevat om uiteindelik vir jou te kon kyk....jy het net daar gelê, weerloos. En terwyl ek so vir jou staan en kyk het ek gewag vir die pyn, die hartseer, die trane om my te oorval..., maar daar wat niks

...ek roer my koffie, links-om, tot al die suiker opgelos het, blaas liggies oor die koffie, vat 'n sluk en dink verder...
Terwyl ek daar staan met Tannie Quip wat al brabbelend vir die susters iets verduidelik en pa wat aan die ander kant van jou bed vir jou staan en kyk, bid ek, nie vir lank nie, maar ek bid. Ek vra die Liewe Vader dat al is dit die enigste ding wat ek uit hierdie hele ondervinding leer en wyser word, is dit net eenvoudig my begeerte om 'n beter mens te word. En na ek gebid het, staar ek net by die hospitaalvenster uit.

...my kop is seer, en my koffie is klaar...
Ek voel verlig, asof die gewig van my skouers af gelig is, en ek besluit - Ek is nou klaar vir jou kwaad gewees oor dinge wat in die verlede gebeur het, dinge waaroor ek geen beheer het nie en dinge wat ek nie kan verander nie, ek gaan dit eerder aanvaar. Ek is klaar met my "temper-tantrum" wat die hele situasie aanbetref, my pa het meer my ondersteuning nodig as wat ek nodig het om 'n tantrum te gooi. En in plaas daarvan om kwaad te wees oor die persone wat lief was vir my nie meer daar is nie, gaan ek eerder dankbaar wees dat die Liewe Vader wel jou so lank vir ons gespaar het, al was jy nie daar nie, al was ons nie daar vir mekaar nie. Want net soos wat ek kwaad vir jou was oor jy nooit deel van ons lewens was nie, net so moet ek skaam kry oor ek nie meer moeite gedoen het om deel van joune te wees nie.

...my voet slaap, en my kop is steeds seer...
En ek is jammer, jammer dat dit my so lank gevat het om dit alles te besef.

Benita

Friday, September 10, 2010

Wednesday, September 8, 2010

Zhané : 2 Maande, 1 week & 4 dae

Jy het vanoggend vir die eerste keer hardop uit jou magie gelag, en nie net een keer nie, maar sommer 3 keer, ek was so trots op jou dat ek sommer 'n gil van blydskap wougee, maar aan die ander kant was ek hartseer, want Pappa sit in Kenya en is nie hier om dit te kon sien nie, maar gelukkig is daar nog vele kere wat hy dit kan beleef.
Jy groei so mooi en word so vinnig groot, ek kan nie glo dat jy al amper 3 maande oud is nie, waar gaan die tyd heen?
Ek van myself gereeld waar ek net in jou ogies staar, ek kan nie glo hoe ongelooflik lief ek vir jou is nie. Ek wil vir jou (en boetie) net die beste gee, ek het julle lief met elke moontlike krieseltjie wat ek in my het, en kan myself nie een oomblik indink sonder julle twee in my lewe nie.
Ek is lief vir julle en wil hê dat julle dit nooit ooit moet vergeet nie, want julle is die rede vir my bestaan!
Ek is so lief vir jou my Biekie-Bouter!

Monday, September 6, 2010

Spring is in the air....

Kan nie glo hoe alles om my in 'n oogwink van vaal na groen verander het nie. Orals sien ek tekens dat lente uiteindelik hier is en dat die wereld daar buite weer besig is om die slaap uit sy oë te vee en sy pouvere reg te skid vir somer wat oppad is. Maar dit is asof September nie net die begin van lente aandui nie, dis asof September ook dieper betekenis het....'n nuwe begin, 'n nuwe lewe
Mag hierdie September ook 'n aanduiding wees dat ons nuwe begin aangebreek het, en dat ons die nuwe begin met volle vaart kan aanpak en 'n sukses daarvan maak. Wel ek glo ons sal, want met genoeg geloof en deursettingsvermoë is enige iets tog moontlik.

Ek het 'n moeilike naweek agter die rug, ons het Saterdag vir oupa gaan kuier, wat bed-lêend is agv van kanker. Pa wou graag gehad het dat hy vir Zhané sien, want jul weet nie hoe lank hy nog oorhet nie. Ek het vir meer as 'n week sit en top oor die kuier, want ek het nie geweet of ek kans sien daarvoor nie, ek het nie geweet of ek kans sien dat ou wonde weer van voor af oopgekrap word nie, wonde wat nog nie regtig behoorlik genees het nie. Maar so, ten spyte van al die twyfel, is ons Saterdag oggend vroeg uit die huis, oppad na pa toe, oppad na oupa toe.
Dit was moeilik om hom so te dien lê, half hulpeloos, afhanklik...en siek. Dit het my stil stil gebreek en elke oomblik daarvan was emosioneel uitputtend vir my gewees.
Maar wat my net soveel ontstel het is die feit dat ek nie 'n behoorlike gesprek met hom kon hê nie, want waaroor praat ons, hy was nooit regtig deel van ons lewens gewees nie, hy was nooit daar gewees nie.
Dit is net so blerrie moeilik!

Wednesday, August 18, 2010

Hanco : Jou 4de verjaarsdag (18/08/2010)

Terwyl jy hier rustig op jou matrassie le en slaap na 'n besige en woelige daggie, sit mamma vir jou en kyk met 'n oorvloed emosies, want jy verjaar vandag en vandag is jy al 4 jaar oud!
Ek kan nie glo hoe vinnig die tyd verby gegaan het nie, en dit voel beslis nie soos 4 jaar terug wat mamma jou pasgebore lyfie styf teen my vasgedruk het en gehuil en gelag het van blydskap nie, dit voel soos gister.
Maar wat 'n wonderlike "journey" was die laaste 4 jaar nie vir ons gewees nie, om elke oomblik van jou ontwikkeling en vordering saam met jou te kon deel en te sien hoe jy groei, ontwikkel en ontdek. Dit is eenvoudig net amazing vir ons om jou in one lewens te he, want jy vul elke oomblik daarvan met vreudge, plesier en liefde, en ek kan myself nie een oomblik indink sonder jou nie!

Ek het jou vanoggend wakker gemaak met 'n gesingery en 'n cupcake. Jy het met glinsterende ogies wakker geword en opgewonde die kersie doodgeblaas. Daarna het ek, jy en sussie net lekker gecuddle en gespeel op die bed, want ek het besluit dat jy nie vandag hoef skooltoe te gaan nie. Dit was lekker, dit was spesiaal.
Pappa het jou vanoggend uit Namibia gebel om vir jou geluk te se, maar ek kon aan Pappa se stem hoor dat hy baie hartseer is oor hy nie by die huis kon wees om die dag saam met jou te deel nie.
Teen 10uur het ek en jy (Tannie Hettie het vir sussie opgepas sodat ek en jy bietjie alleen-tyd kon he) skool toe gery om vir al jou maatjies cupcakes te vat. Hulle het jou baie opgewonde gegroet by die skool met "Happy Birthday Hanco", Jufrou Charlotte het vir jou 'n seerower hoed gegee en almal het vir jou gesing, waarna jy vir elkeen van jou maatjies 'n cupcake uitgedeel het, daarna het julle almal baie lekker saam gaan speel.

Daar het soveel mense gebel en boodskappies vir jou gestuur om geluk te se met jou verjaarsdag, wys jou net watter spesiale seuntjie jy eintlik is.

Jy moet jou daggie geniet my Biekie-baba, dankie vir die wonderlike en oulike seuntjie wat jy is. Dankie dat jy ons lewens met liefde vul, en dankie vir Liewe Jesus dat Hy jou vir ons gegee het! Mag nie net die jaar nie, maar alles wat vir jou voorle eenvoudig wonderlik en amazing wees. Seeninge word oor jou uitgespreek om elke minuut van elke dag oor jou lewe te spoel.
Ons is regtig so baie liefies vir jou my Biekie-Baba!

Tuesday, August 17, 2010

Net sommer weer.....

Net om sommer weer hallo te sê, net om sommer weer die warboel op skrif neer te lê en van die choas in my kop ontslae te raak...net om sommer weer...
Daar is soveel dinge dat ek nie regtig weet waar om te begin om van als ontslae te raak nie, die great stuff, die bekommernisse, die nuus, en net sommer die alles.

Guilm is vir die week weer in Namibia, nadat hy laas week vir 3 dae in Oos-London was, dit het soos 'n berg voor my uitgestrek gelê want ek het geweet dat ek vir die eerste keer vandat Zhané gebore is, op my eie gaan moet cope met die twee kiddies, op my eie die huishouding aan die gang moet hou, op my eie die roetine gaan moet handhaaf, en ek was vreesbewange, want ek was 100% seker dat ek nie die mas sou kon opkom nie!
Maar ek het myself verkeerd bewys en net weereens besef dat ek tot meer instaat is as wat ek myself soms toelaat om te wees, kyk dit gaan nie altyd maklik nie, maar ek swem nog.....

Ek het tot selfs al die winkels aangepak, my grootste uitdaging tot op hede, en so het ek die werklike betekenis van "multi tasking" ontdek, want dit was ek, met doeke sak op die rug, die stootkarretjie met sussie in haar karstoeltjie in, handsak om die handvatsels van die stootkarretjie, en Hanco tesame met die kruideniers in 'n trolley, en so is ek al stotend en trekkend deur Mall@Reds. Needless to say, ek is sommer heeltemal beindruk met myself daarvoor!

En ek mis my Lollie-Bollie te veel! Deur die dag is dit ok, want dan is daar die kiddies en werk wat my aan die gang hou, maar dit is die aande wat my die meeste vang, wanneer die kiddies slaap en dinge in die huis begin rustig raak, dan is dit wanneer ek regtig besef hoe baie ek hom mis en graag hom langs my sou wou hê, en dan wens ek die dae verby, net sodat hy wer kan huistoe kom!
Dis Woensdag Hanco se 4de verjaarsdag en dit is die eerste verjaarsdag wat Guilm nie by die huis gaan wees nie. Ons het al Sondag Hanco se geskenk vir hom gegee net sodat Guilm die uitdrukking op sy gesig kon sien as hy sy geskenk oopmaak. En was hy omtrent nie verras oor sy geskenk nie!
Vanaand is dit weer die groot bak en versier in ons huis, mamma moet vanaand die cupcakes bak wat moet saamgaan skool toe morê, 'n hele ±35 van hulle. Het al die bestandele vanoggend gekoop, so vanaand is dit lekker bak en brou!

En soos wat ek aangaan vloei die een ding na die ander uit my gedagtes en deur my vingers, wat nie vinnig genoeg die sleutels van die keyboard gedruk kan kry nie, die gedagtes is te veel....te vinnig

En soos wat ek verlore raak tussen die gedagtes en die klank van die knoppies op die keyboard, moet ek myself so dan en wan herinner om op te kom en eers bietjie asem te haal, want die gedagtes is "consuming" en aanhoudend...sonder end, sonder stop

Monday, August 16, 2010

Zhané : Foto's van geboorte

Hier is 'n paar foto's van jou geboorte :

Mamma en Pappa:


Mamma en Pappa oppad teater toe:


Jou geboorte:


Jou geboorte gewig:


Rekord van geboorte:

Monday, August 2, 2010

Biekies en Bollies

WOW!  Kan nie glo dat daar alreeds 5 weke verby gevlieg het nie!  En ek kan nie glo dat 5 weke so groot verskil in 'n mens se lewe kan maak nie, dat 5 weke soveel betekenis kan hê nie....
My biekie-bouter is vandag al 5 weke oud, en in hierdie laaste 5 weke het dinge soveel verander...
Ek het al baie voorheen gesê dat my lewe perfek is en dat ek dit op geen ander manier sou wou hê nie, maar ek het van plan verander...want soos wat my lewe nou is, so wil ek dit vir die res van my lewe hê, want soos wat my lewe nou is, is dit vir my PERFEK!  Ek is steeds nog net so lief (en liewer elke dag) en ook verlief op my liewe lawwe Lollie-Bollie, hy is steeds my alles en is steeds my lewe, en steeds is ek sonder hom niks!  Dan is daar my Biekie-baba, wat oor 'n paar dae verjaar en 'n skrikwekkende 4 jaar oud word, en alhoewel hy nie regtig meer so baba is soos wat ek hom soms wens om te wees nie, is ek so bitterlik oneindig lief vir hom!
En saam met my Biekie-baba het my Biekie-bouter ook nou nog in my hart ingekruip en haar snoesig, warm tuis gemaak daar, en deel gerieflik die spasie daar binne met haar pa en haar boetie, en alhoewel my hart soms net so groot voel, is daar meer as genoeg wegkruip-hoekies vir al die Biekie's en die Bollie's daar binne.
En waarvoor meer kon ek vra?
Ten spyte van die warboel dinge wat soos klits-gras aan die wolkombers van ons lewe vasklou soms, is dit wat ek het en die mense saam met wie ek dit kan deel, meer die moeite werd as die klits-gras.
En al wat ek nog kan doen om dit ekstra spesiaal te maak is om elke dag die Liewe Vader te dank daarvoor.

Zhané : Geboorte

Mamma weet nie regtig wat om te sê nie, want ek glo nie ek het genoeg woorde om dit aan jou te kan beskryf nie...om te kan beskryf hoe pragtig, spesiaal en ongelooflik dit was nie...om my emosies te kan beskryf nie...om te kan beskryf hoe wonderlik dit was nie!
Al wat ek wel weet is dat ek nie genoeg kan dankie sê vir Liewe Jeses vir die wonderlike twee Biekie-Botha's wat Hy vir ons gegee het nie, want sonder Hom sou dit nie moontlik gewees het nie!
Jou geboorte is een van die wonderlikste ervarings in my lewe (saam met die dag wat ek vir pappa ontmoet het, die dag wat ek en pappa getrou het en die dag wat Hanco gebore is)
Maar ek gaan my bes probeer om jou geboorte vir jou so mooi en volledig as moontlik uit een te sit.

Ek kon nie die Sondag-aand voor jou geboorte aan die slaap raak nie, die opwinding was eenvoudig te veel en die emosies bietjie deurmekaar, so ek, pappa en ouma het eers daai Maandag-oggend na 2 in die bed gaan klim, net om weer vroeg op te staan om klaar te maak en als reg en gereed te kry vir die hospitaal.
Ons het vir boetie by die kleuterskool gaan aflaai en was so net na 9 by die hospitaal, waar ons by ontvangs gaan aanmeld het en die nodige toelatings gedoen het, waarna ons na die kraamsaal gegaan het.
Daar het die lang wag begin aangesien mamma se keiser eers vir 13h30 die middag geskeduleer was.
Ek het my groen hospitaal jurkie aangetrek en die susters het my drip en kateter kom insit, en teen 13h20 is ek na die teater toe gestoot, pappa en ouma het saam met my gegaan en saam met my gewag tot ek in die teater ingevat is.
Dit was bietjie skrikkerig vir mamma gewees, maar gelukkig was pappa elke oomblik by my gewees en my ondersteun, en dit het die wereldse verskil gemaak, want met pappa aan my sy, het ek geweet dat ek vir enige iets kans sien.
Dit narkotiseerder het my spinal gedoen en sommer amper dadelik het ek begin voel hoe my bene “aan die slaap raak”. Die teater-susters het begin om my magie skoon te was en reg te kry vir die operasie, en voor ek my oe kon uitvee het die dokter laat weet dat jy oppad is, pappa het opgespring en begin foto’s neem, en oomblikke later teen 13h50 het ek die wonderlikste, onbeskryfbaarste geluid gehoor – Jou eerste huil!
Dit het my sommer dadelik gerus gestel dat als ok is en dat jy volmaak en perfek is!
Pappa het jou vir my kom wys, waarna jy toe vir opserwasie gevat is, en terwyl dit gebeur het, het die dokters die nodige gedoen en vir mamma steke ingesit.
Daarna is ek terug gestoot na my kamer toe waar ek uiteindelik jou kon vashou en bewonder…jou vingers, jou neusie, jou tone, jou hele lyfie, alles was net eenvoudig 100% perfek gewees!
Ek en pappa kan nie ophou vir Liewe Jesus dankie se vir die wonderlike geskenkie wat Hy aan ons toevertrou het nie!

Jou foto wat deur die hospitaal geneem is :

http://www.netcare.co.za/live/netcare_content.php?Item_ID=121&BabyID=166380

Van die geluk-wense wat vir ons gestuur is :

Facebook :

http://www.facebook.com/#!/benita.botha?v=wall&story_fbid=128497943855427

OPM :

http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/all-the-best-benitab-t19207.htm

http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/benita-s-progress-t19236.htm

http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/benita-off-to-theatre-t19243.htm

http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/introducing-t19260.htm

http://www.ourpreciousmoments.org/preggo-lounge-f8/zhane-new-pic-t19271.htm

Tuesday, June 22, 2010

Preggy Belly Photo Shoot

OMW! Nooit sou ek gedink het dat ek braaf genoeg sou wees vir so iets nie, maar dit het vir my so mooi gelyk as ek die ander girls se fodies sien, en oor ek dit juis nie met Hanco gedoen het nie, het ek besluit om dit 'n go te gee die keer, aangesien daar volgens my glad nie 'n volgende keer gaan wees nie. 

Ok, maar nou staar die volgende probleem my in die gesig, wie gaan dit doen, want ek gaan nie net sommer gemaklik voel om dit deur enige iemand te laat doen nie, aangesien my pensie soos 'n "world-map" lyk van al die rekmerke.
Dit het baie lank en BAIE manne-moed gevat voor ek uiteindelik op die punt gekom het waar ek vir Monzelle kon vra of sy dit sou oorweeg om dit vir my te doen, en sonder om te blik of te bloos, het sy gesê dat sy dit vir ons sal doen en dat dit geen probleem sal wees nie.
So het ons (met my wat baie senuweeagtig was) die photo shoot Saterdag (19/06/2010) aangepak, en ek dink Monzelle was op die ou einde van die dag moeër as ek gewees, want sy het haar allie afgesukkel om my te kry om te ontspan...LOL! Sorry Monz!
Maar dit wat ek nou al tot dusvêr toe van die eind-resultate gesien het, lyk stunning!! En terwyl ek Sondag so na een van die fotos sit en staar, het ek met 'n knop in my keel aan Guilm gesê : "She made me look pretty!"  (Guilm se antwoord daarop was natuurlik : "But you are pretty!"
Monz, ek dink nie ek kon enige iemand beters gevra het om dit te doen nie, jy het my verstaan, en my skaam en onsekerheid by die deur laat uitvlieg.  Jy het dit in 'n wonderlike ervaring vir ons omskep. 
Jy het gedoen wat ek nie dink enige iemand anders sou kon regkry nie, en ek wil vir jou Dankie sê daarvoor, ons waardeer dit regtig!  Jy het 'n besonderse talent en aanvoel as dit by foto's kom, en jy weet hoe om die "essence" agter die foto na vore te bring.  Jy is "truly stunning"!


Zhané : 36 weke & 6 dae (18/06/2010)

Mamma & Pappa was Vrydag vir ons laaste scan gewees voor jou geboorte, en als lyk wonderlik!  Die dokter is steeds beindruk met jou vordering en jou groei lyk baie goed, jy weeg al 'n hele 2,839kg, jy behoort so ±3kg te weeg by geboorte, so ons sal maar moet wag en sien hoeveel jy in die laaste week groei.
Hier is jou laaste sonar foto :


En ja, die keiser is nou defnitief geskeduleer vir Maandag, 28 Junie 2010 @ 13h30 die middag, ons moet teen 9h30 inbook by die hospitaal sodat hulle die nodige kan doen en mamma moet voor 08h00 die oggend my laaste ete eet, weet nie of ek die heel dag gaan kan uithou nie, maar die feit dat ons jou gaan ontmoet maak dit als die moeite werd!
 
Tannie Monzelle het Saterdag (19/06/2010) ons "Preggy Belly" foto's geneem en die paar wat ek al gesien het lyk stunning!  Mamma kan nie meer wag om die res te sien nie, maar Tannie Monzelle het darem belowe dat sy dit voor die einde van die week reg en klaar sal hê, so sodra mamma nog foto's gekry het sal ek dit bietjie vir jou oplaai.

Jy is vandag 37 weke & 3 dae oud, ons het nog net 6 daggies om te gaan voor ons jou uiteindelik sien!!  Ek het vanoggend vir Hanco ook gewys en vertel dat ons jou oor 6 slapies gaan haal, en hy was nogals heel opgewonde daaroor gewees, het my tot by die skool net die heeltyd bly vertel dat jy oor 6 slapies huistoe kom.  Mamma en Pappa kan nie meer wag om te sien hoe hy gaan reageer as hy jou vir die eerste keer sien nie, en hoe hy gaan reageer en jou hanteer as jy eers by die huis is nie.  Ek dink (en weet sommer) dat hy die heel beste ouboet in die hele wye wereld gaan wees, en jou soos 'n prinses behandel!

Maar mamma gaan nou vir eers groet my prinses, en ons kan nou regtig nie meer wag om jou te sien nie, die tyd raak nou al hoe minder!
Liefies jou!

Thursday, June 10, 2010

Precious Moments

From: QS TWO Quantity Surveyors [mailto:admin@qs2.co.za]


Sent: 12 November 2009 12:59

To: 'Sonja'; 'Christine Hay'; 'Ina Jansen'; 'Anel Joubert'; 'Monica Greyling'; 'Nicole'; 'Amanda Ceronie'; 'Elmarie Ceronie (Simstone)'; 'Deonne Clasen'; 'Melinda Botha'; rfbotha13@gmail.com; bianca.botma@gmail.com; 'Adri Uitenweerde'; 'Botha Guillaume (AA/SZA43-GB)'; Ivan.Clasen@sgss.socgen.co.za

Subject: Ontmoet.......

Hi daar almal;

Wil julle net graag voorstel aan ons nuwe Boontjie Botha wat 5 weke en 5 daggies oud is!!!!

Geniet die dag verder.

Groete;
Benita
***************************************
 
Dit is hoe ons, op die 12de November 2009, ons tweede swangerskap aan almal "announce" het, al het ons toe vir omtrent 3 weke al geweet dat ek swanger was.  Daai dag was snaaks, deurmekaar, onrealisties, onwerklik, opgewonde en vreesbevange, alles in een.
Het regtig nie geweet hoe ek moet voel nie, Guilm was natuurlik in sy elemente, maar ek was nie seker nie.  Duisend vrae het oor en oor deur my kop bly spoel, soos :
*  Is ons regtig gereed hiervoor;
*  Gooi ons onsself nie in die diepkant van die swembad met hier swangerskap nie;
*  Doen ons nie vir Hanco 'n onreg aan nie
 
Dit was 'n interessante pad om te stap, en die keer was dit nie net saam met Guilm nie, die keer was my Biekie-baba daar om die nuwe avontuur saam met ons aan te pak.  Hy het opgewonde vir almal vertel van sy sussie wat in mamma se magie is, en soms, ja self soms, het sy 'n draai of twee in sy magie ook gemaak.  Hy het gereeld my maag kom drukkies gee, met sy sussie gesels en party keer net stil langs my kom sit net om sy oor op my maag te kan sit...Dit als noem ek "precious moments", "moments" waarvoor ek nie eens altyd kans kry om die kamera te gryp en af te neem nie, "moments" wat soos 'n bubble, net vlugtig daar is, en dan weer stil stil verdwyn...
Maar dit is "moments" soos die wat alles elke keer die moeite werd maak!

Zhané : 35 weke & 5 dae (Sonar)

Nog net 18 daggies oor!  Mamma kan nie glo hoe vinnig die tyd gevlieg het nie!
Ons was vanoggend weer by die dokter gewees en hy is steeds baie gelukkig met jou vordering.  Jy weeg al 'n hele 2,553kg en als lyk goed, jy kry nog voldoende bloed en suurstof deur jou naelstring, jou hartklop is nog sterk en gesond, so in 'n neutedop...jy is nogsteeds perfek!
Mamma het reeds ons tasse klaar gepak en die nodige papierwerk vir die hospitaal gedoen, so alles is reg en gereed vir jou koms, dis nou maar net agter-oor sit en wag vir jou om jou verskyning te maak...JIPPIE!
Soet wees my poplap, tot later

Thursday, June 3, 2010

Ooievaars : 29/05/2010

Het Saterdag my Ooievaars vir Zhané gehad, en wat 'n wonderlike dag was dit nie gewees nie, maar ons het almal baie hard gewerk om dit so wonderlike dag te maak, en daar is soveel mense waarvoor ek dankie moes sê vir die aandeel wat hul gehad het :

  1. Die Liewe Vader vir die klein wonderwerk en geskenkie wat Hy aan ons toevertrou het, en sonder Sy Hand van bewaring oor my, Zhané en my swangerskap, was niks van die moontlik gewees nie, al die lof en eer aan Hom!

  2. My liewe Moeder, wat van die begin af nie een keer geskroom het toe ek haar vra om my te help met die reëlings vir die Ooievaars nie (ja ok, ek is 'n control-freak en kon nie anders as om in beheer te wees van die reëlings nie, en ek hou nie van verrassings nie, Hanco se ooievaars was vir my erg genoeg!).  My ma het soveel moeite gedoen met die ooievaars, dankie Moeks, ons waardeer als wat jy gedoen het en waardeer dit wat jy vir ons beteken en die feit dat jy deel van ons lewens is, want dinge sou maar net nie dieselfde gewees het sonder jou nie!
  3. Klippie : Dankie vir die "Dankie-sê" boksies wat jy gemaak en gevul het, dankie dat jy net so hard saam met ons gewerk het Vrydag-aand en Saterdag-oggend, dankie dat jy oneindiglik lief is vir Hanco, want ek weet Zhané gaan dieselfde onvoorwaarlike liefde kan ervaar!
  4. Tannie Hettie (en Estie).  Die dag toe ek omstap na Tannie Hettie toe om haar te vra of ons haar erf kan leen vir die ooievaars het sy sonder om twee keer te dink vir my ja gesê.  Dankie daarvoor tannie, dit was wonderlik!  Dankie dat Tannie altyd daar is, al is dit net soms om te luister na ek wat kom stoom afblaas en my na die tyd vra : "Voel jy nou beter?", dankie dat Tannie die rol as "aanneem-ma" 100% met entoesiasme uitleef, en die gap wat gelos word met ons ma's wat nie altyd daar kan wees nie, vul, sonder skroom.  Ons waardeer Tannie en is uit ons harte lief vir tannie!
  5. Magda vir al jou hulp en eetgoedtjies wat jy gebak het.  Dankie en ons waardeer!
  6. Adri vir die foto's wat jy geneem het, dis flippen stunning!
  7. Buurvrou, wat Vrydag aand tot na 11 toe gehelp het om cupcakes te versier, aangesien ek redelik bak-gestremd is.  Jy is 'n vriendin 1000!
  8. Almal wat daar was om die dag saam met ons te geniet, saam te kuier, saam te lag en saam te gesels.  Ons het net weereens na Saterdag besef dat ons eintlik baie geseend is om so baie en sulke wonderlike mense in ons lewens te hê, want elkeen van hul maak 'n verskil, al is dit hoe klein.
Daar was soveel geskenke dat ons na die tyd nie geweet het waar om te vat en waar om te los nie, en ek en my ma het na die tyd vir ure lank op my gesit en "ge-oe" en "ge-ah" oor al die cute goedtjies. 
Hanco het so af en toe net 'n draai en 'n wals deur die kamer gegooi, net om ons te herinner dat hy nie vergete is nie en net om elke keer so ogie oor al die geskenke te kom gooi (net om seker te maak dat daar nie erens tussen al die pienk, frille en valle dalk, miskien, mens-weet-nooit, iets vir hom wegkruip nie.  Hy was eintlik so blerrie cuteres!

Nog foto's :

Zhané : Sonar (32 weke & 5 dae) en vordering

Ons was weer die 20ste Mei 2010 by die dokter gewees en als gaan nog baie goed met jou, jy het gedraai en met jou kop na onder gelê en al 'n hele 1,801kg geweeg, mamma en die dokter was baie beindruk daarmee gewees.  Hier is jou sonar-foto :

(32 weke & 5 dae)


Ons sien die dokter die 10de Junie 2010, dan sal ons kan sien hoeveel jy verder gegroei het.  Jy is baie woelig deesdae, so dat Mamma soms bietjie ongemaklik en seer raak, maar solank as wat jy daar binne woel weet ek ten minste dat alles ok is.

Hier is 'n nuwe foto van hoe jy al in my pensie gegroei het (34 weke & 2 dae)


Tot volgende keer my prinses, liefies jou!

Alweer jy...of nie

My drome, in die aand, vêr verwyder van realiteit, dis waar ek jou sien, tyd met jou deel.  En al is dit onrealisties en net drome, bly die tyd wat ons daar saam kan spandeer kosbaar, want dit is al wat ek oorhet....drome en "memories".
Maar gister-aand was anders....ek het van jou gedroom, maar vir die eerste keer vandat jy weg is, was jy nie deel van my droom nie, jy was nie daar om mee te praat, vas te hou en te absorbeer nie...jy was...................weg....weg in my droom soos wat jy weg uit my lewe is....
Jou ma was daar, jou pa was daar, jou broer was daar, en saam het ons gepraat oor jy wat dood is en dit probeer aanvaar, maar ons kon nie, al wat ons kon doen was huil....
Kan dit wees dat ek na al die jare dit begin aanvaar, teen my sin natuurlik?  Ek kan nie toelaat om dit te aanvaar nie, want as ek dit aanvaar is dit wat gaan gebeur....jy gaan weg...En weg is nie waar ek jou wil hê nie, weg was nog nooit vir ons die opsie gewees nie, maar............jy is net nie meer daar nie. 
Tog ervaar ek jou in my drome, voel jou by my, sien jou in die weerkaatsing van my spieel, en koester dit, want dit is al wat ek het, herinneringe wat ek moet aanhou koester, anders gaan jy weg......

Monday, May 24, 2010

Lost in Blogs.....

Dis soos 'n sprokies-wereld waardeur ek loop, van die een blog na die volgende, en ek verloor myself telke male in elkeen van hulle, ek verloor myself in die woorde, die emosies, en die stories.  Dit begin soos familie voel, die bekendheid groei met elke blog, elke paragraaf, elke sin en elke woord.  Ek raak saam opgewonde, hartseer, bly, ek sien elke kleur en reuk in my geestes-oog, ek kan die see-lug ruik en die branders op die strand hoor breek en spoel.....en ek is mal daaroor!
Ek is mal daaroor oor ek dit nie self kan doen nie, ek kan nie met woorde speel en hul inkleur om sulke wonderlike prentjies te skryf nie, en daarom verlustig ek my in die blogs wat dit wel doen, dis amper soos inspirasie vir die siel...of so iets...ek weet nie
Wel, maak nie saak wat die eintlike rede daar agter is nie, ek bly mal daaroor!  En wie weet, dalk smeer dit tog so biejie af en help my tog om daai prentjie eventually in te kleur....

Hanco : Longontsteking

My liewe lawwe biekie-baba, wat 'n besige paar weke het ons nie agter die rug nie!  Mamma en Pappa was so bekommerd oor jou dat dit ons sommer baie hartseer gemaak het.

Dit het alles begin die laaste week in April en die eerste week in Mei, wat jy so aardge hoesie ontwikkel het, ons het niks snaaks daarvan gedink nie en het jou soos gewoonlik maar probeer gesond dokter met die medisyne wat in die huis was.

Teen Maandag, 3 Mei 2010, kon ons sien dat dit nie beter word nie en het Mamma jou dokter toe gevat, sy het jou ondersoek en bevestig dat jy lugweg-inflimasie en infeksie het en het vir ons medisyne voorgeskryf.  Mamma het jou die hele week probeer gesond dokter met die medisyne wat die dokter vir ons gegee het, maar dit wou nie werk nie en het jy net al sieker geword, so dat jy naderhand koors ontwikkel het. 

Mamma het jou toe maar weer Vrydag, 7 Mei 2010 terug gevat dokter toe, sy het jou weer ondersoek en vir ons gesê dat die infeksie en inflimasie afgesak het in jou bors, en het vir ons nuwe medisyne gegee.  So het ons toe maar oor die naweek verder probeer om jou gesond te kry, maar dinge het net al erger en erger geraak.  Ek het jou maar Maandag, 10 Mei 2010, terug gestuur skool toe met streng instruksies dat hulle ons dadelik moet bel as jy nie beter word nie.

Teen 15h00 daai middag het die skool baie bekommerd vir Pappa gebel en gevra dat ons jou moet kom haal want jou koors is baie hoog gewees en jy het bly opgooi.  Ons het jou by die skool gaan optel en dringend terug gevat dokter toe, wat bevestig het dat jy longontsteking ontwikkel het en dat sy dink jy maar eerder in die hospitaal opgeneem moet word, waarna sy ons na 'n Pediater toe verwys het.
Die pediater het jou ondersoek en nog voor ons behoorlik tot verhaal kon kom, ons na die Pediatriese ICU toe met jou gestuur het.
Dit was so deurmekaar en Mamma en Pappa het behoorlik nie geweet waar om te vat en waar om te los nie. 

Ons het vir jou 'n lêer laat oopmaak en is terug na die saal toe waar jy opgeneem moes word.  Hulle het jou kom haal om bloed te laat trek vir die bloedtoetse wat hulle moes laat doen en Mamma se hart het in 'n duisend stukke gebreek, want hoe kan hul daai "groot" naalde in jou armpie wil druk?
Pappa het saam met jou gegaan want Mamma was nie braaf genoeg gewees nie, en ek kon jou tot in die kamer hoor huil toe hul die bloed moes trek!

Jy was baie ongelukkig met al die tannies toe hul uiteindelik klaar was, want toe het hul ook sommer 'n drup in jou regter armpie gesit en jou arm toe-verband sodat jy nie aan die drup kan karring en trek nie.

Ek het vir Pappa lysies gemaak van wat hy als vir my en vir jou moes gaan inpak by die huis om ons verblyf in die hospitaal net bietjie makliker te maak, en so het die langste week ons ons lewens begin.

Mamma het in die aande by jou in die hospitaal geslaap, want ons wou jy net eenvoudig nie alleen los in daai vreemde plek nie.  Pappa het Dinsdag verlof gevat by die werk en was die hele dag saam met ons by die hospitaal gewees.  Hy is gou Woensdag vinnig in werk toe, maar was sommer gou weer terug by ons gewees.  Intussen het Oupa Hardus & Ouma Melinda vir jou 'n draagbare DVD-speler gekoop om jou besig te hou terwyl jy in die hospitaal was, en jy het dit so geniet, want jy het die een DVD na die ander gesit en kyk.

Jy is uiteindelik Donderdag, 13 Mei 2010, uit die hospitaal ontslaan, met nog 'n hele rits medisyne wat jy moes drink.

Ons is eintlik so trots op jou, want jy was so braaf en stroop-soet terwyl jy in die hospitaal was, jy was altyd vriendelik mat die "Tannie-Susters" gewees (Behalwe as jy wou slaap in die aand en hulle wou jou medisyne vir jou gee).  En binne 'n japtrap was jy sommer gou weer gesond en weer jou ou self.
Dit het net weereens vir my en Pappa gewys dat ons biekie-baba nou in 'n brawe, sterk, liefdevolle, wonderlike klein seuntjie verander het!

En ons is so verskriklik, oneindig lief vir jou!!!!!!

Monday, May 10, 2010

Zhané : 4D Scan (31 weke & 2 dae)

Hi daar my pragtig;

Ek en pappa was vanoggend by jou 4D Scan gewees en kon uiteindelik sien hoe jy lyk, en wat 'n wonderlike verrassing was dit nie vir ons gewees nie, want jy is pragtig en volmaak!!  Jy was bietjie skaam gewees en ons het bietjie gesukkel om jou gesiggie te sien, maar kon darem so hier en daar 'n vinnige glimpse v an jou kry.  Jy het ook onder-andere gegaap, jou tong uitgesteek, jou ogies oop en toe gemaak en ook jou vinger in jou neus gedruk!  En volgens die tannie wat die scan vir ons gedoen het, en jy 'n redelike bos hare aan jou, sal maar moet wag en sien tot die dag van jou geboorte om te sien hoe waar dit is en hoe baie hare daar regtig was!
Ons almal raak by die dag net al hoe meer opgewonde oor jou koms, dit is nog net 49 dagies voor jy hier is!  Jy word vandag oor presies 7 wekies gebore, ek kan nie glo die tyd het so vinnig verby gevlieg nie.  Hopenlik vlieg die laaste 7 wekies net so vinnig verby!

Maar tot en met dan, hier is jou 4D foto's van vanoggend :




















































Veilig wees my pragtig en liefies jou!

Monday, May 3, 2010

Hanco : Skool Rapport & nog meer

Hi daar my Biekie-Baba;

Jy het laas Vrydag (23/04/2010) jou heel eerste skool rapport gekry, en alhoewel dit niks ernstig was nie, was ek buite myself van opgewondenheid daaroor :

Aan die een kant is mamma bly dat jy so mooi groei en ontwikkel, maar aan die ander kant mis ek jou klein biekie-baba lyfie, ek mis die idee dat jy nie meer so afhanklik van my en pappa is nie en dat jy al hoe meer jou eie ding begin doen en op jou eie ontwikkel.  Jy is 'n mensie op jou eie, met jou eie karaktertjie en jou eie voorkeure in die lewe, en ek kan myself net elke dag sit en verwonder aan jou en hoe jy net al hoe meer onafhanklik word.  Mamma en Pappa is so trots op jou, en is trots op die feit dat jy ONS biekie-baba is!

Pappa het Saterdag (01/05/2010) terug gekom van Duitsland af, waar hy vir die week was, en ons (saam met oom Heinrich) het hom gaan optel by die lughawe.  Jy was so opgewonde om al die groot vliegtuie te sien by die lughawe, maar jy was nog meer opgewonde op jou pappa deur daai groot glas-deure te sien stap, dat jy skoon uit my arms gespring het en deur die skare mense met jou armpies wawyd oop gestrek na hom toe gehardloop het, dit was beslis 'n vruegdevolle verwelkoming vir pappa gewees.  Hy het vir jou 'n klein skaal-vliegtuig terug gebring van Duitsland af, een wat presies lyk soos die een waarmee hy gevlieg het, en jy is omtrent beindruk met jou nuwe speelding!

Mamma gaan vir eers weer 'n bietjie groet, soet wees en liefies jou!

Hanco : Skool Rapport & nog meer

Hi daar my Biekie-Baba;

Jy het laas week Vrydag (23/04/2010) jou eerste Rapport gekry, dis niks ernstig nie, maar ek was buite myself van opgewondenheid daaroor :



Kan nie glo hoe vinnig jy besig is om groot te word nie, aan die een kant is dit ok, maar aan die ander kant mis ek jou klein biekie-baba lyfie, ek mis die idee dat jy nie meer so afhanklik van my en pappa is nie, jy doen jou eie ding en gaan op jou eie aan...

Thursday, April 29, 2010

Zhanè : 28 weke & 5 dae

Hi daar my pragtig!
Ja ek, pappa en Hanco was weer Donderdag (22 April 2010) by die dokter gewees vir 'n scan, en als gaan so goed met jou!  Jy weeg al 'n hele 1,042kg!  Die dokter is ook baie beindruk met jou vordering en als lyk baie goed.  Hanco was weer baie beindruk om sy sussie op die TV te sien en het heel opgewonde na die skerm bly staar terwyl die dokter die scan gedoen het, hy kon ook natuurlik nie ophou praat daaroor nie en ons het baie gesukkel om hom bietjie stiller te kry tydens die ondersoek.  Ons het nog net 9 wekies oor voor jy jou opwagting maak en mamma is SO OPGEWONDE, ek kan nou nie meer wag om jou te sien en vas te hou nie!
Ons gan die 10de Mei 2010 vir jou 4D Scan, dan gaan ons bietjie kan sien hoe jy lyk, en dit is so amazing!

Hier is jou sonar-foto wat die dokter geneem het (maar jy was bietjie skaam met die scan en het jou gesiggie bietjie vir ons weg gesteek) :




















Mamma kan ook nou sien en voel dat jy elke dag 'n bietjie groter raak, want jou spasie daar binne raak bietjie min en ek is seker dat jy al op hierdie stadium effens beknop voel daar binne.  Mamma moet ook die heeltyd pen-regop sit, anders druk ons mekaar so bietjie, wat effens ongemaklik is.

Jy moet rustig en soet wees daar binne my liefies, tot volgende keer!
Liefies jou tonne!

Huweliksherdenking : 23 April 2010

Jip, hierdie jaar was ons 5 jaar Huweliksherdenking, en so sit ek en terugdink aan die laaste 5 jaar, aan al die herinneringe, die gebeure, die ups & downs, en ek besef weereens dat ek dit vir niks in die wereld sal verruil nie, want dit wat ek & hubby deel is perfek! Hoekom sal ek dit enigsins anders wil hê?! 
Ons het 'n wonderlike verhouding, ons is oneindig lief vir mekaar en ons het 2 wonderlike kinders (ok, waarvan die een nog oppad is, maar sy is amper hier).  Ja, goed en wel, ons het al ons oomblikke gehad, oomblikke waarin ons kwaad was, oomblikke waarin ons nie dieselfde siening of mening gedeel het nie, oomblikke waarin ons saam gehuil het, oomblikke waarin ons hartseer gedeel het, maar die oomblikke wat dit als die moeite werd maak is die oomblikke waarin ons vreugde en liefde kan deel, en dit maak alles, ja selfs die minder goeie oomblikke die moeite werd.
Dit maak dit die moeite werd want dan weet jy dat daar iemand aan jou sy is, iemand wat jou bystaan en iemand wat jy bystaand, iemand wat daar is deur dik en dun, deur goed EN sleg, en iemand wat lief is vir jou, presies net soos wat jy is!  En dit is as gevolg van die feit dat Guilm daai wonderlike persoon is, wat ek myself nie een dag kan of wil sonder hom indink nie.  Hy is nie net my alles nie, hy (en dit sluit ons twee kiddies is) is my lewe, my alles, my bestaan!  Ek is pragtig want hy maak my pragtig!!  Ek is sy "engelkind"!

'n Paar van die gelukwense wat ons gekry het :
(Facebook)

Benita Botha : Dit is ons 5de huweliksherdenking vandag! Dankie vir als my liewe lawwe lollie bollie! Jy is my alles en my hele lewe en ek liefies jou tonne!

Deune Schutte, Bettina Annette van Antwerpen and Chantel Williams like this..

Lameez Klein : Geluk B!

Yolande Carter Haasbroek : baie baie geluk!!!

Gustav Schaap : Geluk julle twee! Dit meen ons vyfde ook om die draai..joe, maar tyd kan darem vlieg!

Bettina Annette van Antwerpen : Congrats to you both. May the year ahead be a wonderful one filled with many memories t take into the rest of your lives with you.

Veronica Kock : Happy anniversary!

Jolene van Rooyen : Baie geluk julle !!! Mag daar nog 100 van hulle hê!

Deon Schaap : veels geluk, mag die jare vorentoe besaai wees met liefde en nog baaaie pragtige babas!

Ina Jansen : Geluk buurvrou! Hoop da is nog vele meer!

******

(Our Precious Moments)

Wedding Anniversary!!!!

by Benitab on Fri 23 Apr 2010 - 8:38


Yes, it is our 5 year Wedding Anniversary today!!!!! Cannot believe where the time has gone, feels like yesterday that I was this blushing young bride getting ready to take the big step with the most awesome man in the world! From the first day until now, our lives together are just perfect! He is my own little piece of heaven and I love him to bits! And together we were blessed with firstly Hanco and now Zhanè, what a way to show the world of the love we share for each other!
I love you my "liewe lawwe lollie bollie" and I am beautiful cause you make me beautiful!
 
 
by Adele on Fri 23 Apr 2010 - 8:42
Baie geluk met jul 5de huweliksherdenking! Hoop daar is nog baie jare saam
 
by elleznom on Fri 23 Apr 2010 - 8:43
 
by Bane on Fri 23 Apr 2010 - 8:44

happy anniversary girl, and may you enjoy many more..
hope Hubby will make it special for u..

by Cutie Baby on Fri 23 Apr 2010 - 8:44

- Enjoy the rest of your day and the many beautiful years ahead

by Carmen on Fri 23 Apr 2010 - 8:53

Congrats! May you have many many many more!

by Vienna on Fri 23 Apr 2010 - 8:55

Congrads. May the Lord bless you with even more years.

by Honey on Fri 23 Apr 2010 - 8:57
Congratulations

by Pumi on Fri 23 Apr 2010 - 9:10
Congratulations

by Dooi (Deuné) on Fri 23 Apr 2010 - 9:11

GELUK!!!!! BAIE geluk vroutjie, mag julle sommer nog 50 00000 jare he saam!!

by PinkPanther on Fri 23 Apr 2010 - 10:03

Congratulations Benitab!

by Stix on Fri 23 Apr 2010 - 11:46

Happy anniversary!!!!!!!

Monday, April 19, 2010

Emosies!

Na ek het jou vanoggend by die kleuterskool gaan aflaai het, het ek vir 'n paar minute net in die kar voor die skool se hek gesit en huil, ek kon doodeenvoudig die trane nie keer nie.
Ek het gesit en huil oor die feit dat jy my Biekie-baba is, oor hoeveel ek vir jou omgee en wat ek nie als vir jou sal doen nie!  En nie oor ek spyt is daaroor nie, nee, juis oor ek so lief is vir jou!

Jy het weer vanoggend so klein en weerloos teenoor die res van jou maatjies gelyk.  En boonop voel jy nie baie lekker nie want jy sukkel met 'n effense verkoue en dus was jy nog bietjie huilerig ook vanoggend, en dit als het veroorsaak dat my hart gebreek het om jou net so daar by die skool te los en in my kar te klim en te ry.
En dit maak dat ek jou net elke keer meer en meer in my arms wil toevou en wegsteek vir die wrede wereld daar buite.  Wat ek jou wil beskerm en verhoed dat enige iets of enige iemand jou seermaak of jou hart breek, want hoe gaan ek daarmee kan saamleef as dit wel die dag met jou moet gebeur?
Dit maak my bang vir dit wat die toekoms inhou, want as ek nou al so voel, hoe gaan dit nie wees elke keer wat jy voor nuwe uitdagings te staan kom nie?
En hier waar ek nou sit en dink oor wat om te skryf kan ek die warboel van emosies binne my voel tol, maal en draai. 
Al wat ek kan doen is hoop en glo dat jy die nodige lewenslesse kan leer uit die voorbeeld wat ons as ouers vir jou stel.  Dat jy sal leer hoe om 'n selfstandige, onafhanklike mens te wees, wat nie toelaat dat ander oor jou loop nie, maar wat ook die mense om jou respekteer en behandel soos wat jy graag behandel wil word.
Maar diep binne my weet ek dat dit nie vir jou 'n probleem sal wees nie en dat jy sal grootword en groei in 'n jong man waarop ons vir ewig trots sal wees!

Thursday, April 15, 2010

Zhanè : 27 weke & 5 dae

Hi daar my poplap;

Mamma wil maar net so bietjie weer update op jou jongste doen en late, so hier is 'n foto van jou in my magie wat ek vroeër in die week geneem het :

(27 weke & 4 dae)




















En soos jy kan sien het jy al lekker gegroei hier in my pensie. 

Ek en pappa gaan weer die 22ste April dokter toe, dan kan ons weer bietjie sien hoeveel groter jy geword het en wat presies jy als hier binne in my magie aanvang.  Ek het vanoggend op my rug op die bed gelê sodat pappa jou weer bietjie kon voel skop en beweeg, en hy was baie beindruk met jou!  Dinge begin nou so stadig maar seker in plek val, dis nog net 10 weke voor jy jou opwagting maak, en mamma wil hierdie maand kyk of ons die laaste van jou goedtjies kan gaan koop, die res van die goed sal maar moet wag tot na jou Ooievaars, wat die 29ste Mei gaan wees, en dan daarna kan ons rustig begin seker maak dat als reg en gereed is vir jou koms. 

Hier is 'n voorbeeld van die uitnodiging van jou Ooievaars :














Ek en Tannie Monzelle is ook besig om mamma se "preggie photoshoot" te beplan, sy gaan lekker baie foto's van jou (in my pensie) saam met my, pappa en natuurlik Hanco neem sodat ons dit kan bêre om eendag vir jou en Hanco te wys.

Mamma begin al die wekies aftel tot jou geboorte en is so opgewonde, ons kan ook nie meer wag om jou aan Hanco voor te stel nie, mamma kan nie wag om sy reaksie te sien as jy eers daar is in lewende lywe nie. 

Maar tot en met dan, soet wees my engel en liefies jou!